-
1 πόντος
Aἐκ ποντόφιν Od.24.83
:—sea, esp. open sea, common from Hom. downwds., exc. in Prose, where it is chiefly used of special seas (v. infr. 11); in the general sense,ὁπότε πνεῦμα ἐκ πόντου εἴη Th.4.26
, cf. Pl.R. 611e, Ti. 25a, LXX Ex.15.5; π. ἀπείριτος, ἀπείρων, εὐρύς, μεγακήτης, Od.10.195, Il.1.350,6.291, Od.3.158; π. ἠεροειδής, ἰοειδής, μέλας, οἶνοψ, 2.263, 11.107, Il.24.79, 23.316; π. ἀτρύγετος, ἰχθυόεις, 15.27,19.378; opp. γαῖα, 8.479, etc.; κέλευθοι, πλάξ, πεδίον πόντου, Pi.P.4.195,1.24, A.Fr. 150 (anap.); π. ἁλὸς πολιῆς the wide waters of the grey brine, Il.21.59, Thgn.10, 106; πόντου γέφυρα, πύλαι, of the Isthmus, Pi.N.6.39,10.27.2 metaph.,π. ἀγαθῶν Sophr.159
;π. χρυσίου Phoen.1.2
;ἐκπεσεῖν εἰς τὸν ἀνομοιότητος π. Pl.Plt. 273d
(ap.Dam.Pr.5).II of special seas, π. Ἰκάριος, Γρηΐκιος, Il.2.145, 23.230;ὁ Αἰγαῖος π. Hdt.2.97
, etc.;ὁ π. οὗτος Id.4.177
(v.l.); Ἰόνιος, Σαρωνικός, Σικελός, E.Tr. 225 (lyr.), Hipp. 1200, Cyc. 703: esp. π. Εὔξεινος, Id.IT 125 (lyr., nisi leg. Ἄξεινος ); ὁ Εὔξεινος π. Hdt. 1.6
, Th.2.96,97 (called Ἄξεινος, E.IT 218 (lyr.)); generally called simply ὁ Πόντος or Πόντος, A.Pers. 878 (lyr.), Hdt.7.147, Ar.V. 700, Arist.Mete. 354a14, al.; but Hdt. has also ὁ πόντος for the sea, 4.99, 177.2 the country Pontus on the S. shore of the Black Sea, App.Mith.8, etc.: Adj. Ποντικός (q.v.).
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский
